சுவர்ணவல்லியின் சுந்தரகாண்டம் பகுதி

முன்னோட்டம் : ஆனந்த பாண்டியன் ஆட்சி காலத்தில் போர் அதிகமாக மூண்டதில்லை. நாட்டில் பஞ்சமும் ஒருநாளும் வந்ததில்லை. போர்வீரர்கள் எப்போதும் அதிகம் வேலையின்றியே இருந்தனர். மன்னன் ஆனந்த பாண்டியன் ஒரு சுகபோகி. அந்தப்புரம் முழுதும் பதினெட்டு வயது முதல் முப்பத்தெட்டு வயது வரை அழகிகளின் வகைப்பாடுகள் சிறந்து விளங்குவர். மன்னன் அநேக நேரம் அந்தப்புரமே கதியென்றிருப்பான். அவனின் அரசியானவள் யோனிப்புற்றுநோயால் அவதிப்பட்டு பின் இரண்டு வருடம் முன்னர்தான் மாண்டுபோனார். பட்டத்தரசியின் மறைவிற்குப்பின்னர் மன்னன் ஆனந்த பாண்டியன் யாரையும் அதிகார பூர்வமாக மணந்துகொள்ள வில்லை. நாம் இருக்கும் இடத்திற்கு வலப்புறம் உள்ளதுதான் மன்னனின் கட்டில். இதில் அரசிக்குப் பிறகு யாருடனும் ஆனந்தபாண்டியன் உடலுறவுகொண்டதில்லை. எல்லோர் உறவும் அந்தப்புறத்தில்தான். மன்னன் ஒளிவுமறைவற்றவன். அனைவரும் பச்சையாகப் பேசலாம் என உத்தரவு பிறப்பித்திருந்தான். அது அசிங்கமான செயலாகவே யாருக்கும் தோன்றியதில்லை.

காட்சி: 1 இடம்: ஆனந்த பாண்டியனின் அரசவை.

“இராஜாதி ராஜ, இராஜ மார்த்தாண்ட, இராஜ கம்பீர, இராஜ குலோத்துங்க, பலபுண்டை கிழித்த சுன்னிவள சுந்தர, முலைப்பால் விரும்பி, கசக்கியே சிவந்த கரம் கொண்ட, ஆனந்தபாண்டியன் வருகிறார் பராக் ப்ராக் பராக்”

வாயிற்காவலனின் வித்தியாசமான அறிவிப்பு நம்மை ஆச்சரியப்படுத்துகிறது. வாருங்கள் நாமும் சென்று அரசனை வரவேற்போம். வீரநடை கொப்பளிக்க அரசன் அவைக்குள் நுழைகிறான். இந்த அரசவைக்கூட்டத்திற்கு நாம் சிறப்பு விருந்தினராக அழைக்கப்பட்டுள்ளோம். மன்னன் முதல் அமைச்சர்கள் அனைவரும் அமர்கிறார்கள்.

“இன்றைய அவையின் சிறப்பம்சம் என்னவோ…?” மன்னனின் கேள்வி வழக்கமாக வந்தது. அமைச்சர் அடங்காமுடி மரியாதை நிமித்தம் எழுந்து “சோழநாட்டில் ஒரு பெண் மூன்று முலைகளுடன் இருக்கிறாளாம். அரசர் விருப்பப்பட்டால் அவளை வரச்சொல்லிக் கொஞ்சம் ஆழம்பார்க்கலாம். முதலில் வழக்கம்போல அரசே ஓக்கட்டும். பிறகு யோசனை சொன்ன நான் மற்றும் நமது சக அமைச்சர்களெல்லாம் கொஞ்சம் ஆப்படிக்கலாம் என்று நினைக்கிறேன்” என்றதும் அனைவரும் “ஆம் அரசே! ” என்றனர்.

அதற்கு அரசன் ஆச்சரியத்துடன், “என்னது! மூன்று முலைகளா?… எப்படி நாம் இரண்டு கைகள் வைத்துக்கொண்டு பையமுக்குவது? மிகவும் சிரமமாயிற்றே!”. என்கிறார். அடுத்த அமைச்சர் எழுந்து பதிலளிக்கிறார், “அரசே இரண்டு பக்கப் பைகளை கைகளால் அமுக்குங்கள் நடுப்பையில் வாய்போடுங்கள். இதென்ன பிரமாதம்!”

“அருமை! அப்போ நாளைக்கே அவளை வரச்சொல்லுங்கள்” அரசன் சொல்லும்போதே அமைச்சர் அடங்காமுடி எழுந்து “மன்னா…. அவளுக்கு பல்லக்கு அனுப்பவேண்டும்” என்கிறார். அதற்கு அமைச்சர் நீண்டதடியோன் எழுந்து “என்ன…! மன்னருக்கு ஓழ் விருந்தளிக்கவரும் யாரும் அவர்களே வந்து செல்வதுதான் வழக்கம். இது புதுமையாக உள்ளது. இதைப் பழக்கப்படுத்துவது நல்லதல்ல என்பது அடியேனின் தாழ்மையான கருத்து” என முகம் சிவக்கிறார்.அவரை மன்னன் கையமர்த்தி “பரவாயில்லை… சில அதிசயப்புண்டைகள் இப்படி ஏதாவது கண்டிப்புகளைக் கேட்கும்… அனுப்புங்கள் பல்லக்கை! ஆனால் ஒன்று… பல்லக்குத்தூக்கிகள் ஏதாவது வரும்வழியில் அவளை ஆழம்பார்க்க நினைத்தால் அவர்களின் சுன்னிகள் சுக்குநூறாகும் என்று எச்சரித்து அனுப்புங்கள்” என்று ஆவேசமாக க்கூறுகிறார்.

காட்சி: 2 இடம்: ஆனந்த பாண்டியனின் அந்தப்புரம்.

“மன்னா இங்கே அழகுக்கிளிகள் ஆயிரம் பேர் வழிமேல் புண்டை வைத்து காத்திருக்க சோழநாட்டிலிருந்து அந்த சுவர்ணவல்லி எதற்கு?” மயிரழகி பாவாடையைத்தூக்கியபடி கேட்டுக்கொண்டிருக்க எதையுமே கவனிக்காதவன் போல் அவளின் காட்டுமுடி விலக்கி நாக்கால் நக்கிக்கொண்டிருக்கிறான் ஆனந்த பாண்டியன். “நான் கேட்டுக்கொண்டே இருகிறேன்! கண்டும் காணாமல் என் கரும்புண்டையை நக்கிக்கொடே இருந்தால் எப்படி?! ஆ…. ஊ…… மெதுவாக நக்குங்கள் அரசே….!” குரலில் நடுக்கம் அதிகமானது மயிரழகிக்கு. நக்கிமுடித்தபின் மன்னன் மெல்ல நிமிர்ந்து சொல்கிறான் “மயிரழகி!… எல்லாம் ஒரு மாற்றமாயிருக்கட்டும் என்றுதான். அவளுக்கு மூன்று கொங்கைகளாம்! அவையில் மந்திரி சொல்லும்போதே நாவில் எச்சில் ஊறியது”. அதற்கு மயிரழகி குறுக்கிட்டு “எத்தனை கொங்கைகள் இருந்தாலும் தங்கள் கட்டுத்தறிக்காளைச் சுன்னிக்கு கச்சிதமான புண்டை என்னுடையதுதான்” என்றபடி சிலுத்துக்கொண்டு விலகிப்போனாள். அதற்குள் பணிப்பெண் வந்து “சுவர்ணவல்லியை அழைத்து வந்துவிட்டார்கள் மன்னா…. பல்லக்கு அந்தப்புரம் நோக்கி வந்துகொண்டிருக்கிறது” என்கிறாள்.

பல்லக்கிலிருந்து சுவர்ணவல்லி மெதுவாக இறங்கி வருகிறாள். அனைவரும் ஆச்சரியத்துடன் பார்க்கிறார்கள். அந்தப்புற உப்பரிகையில் இருந்து ஒரு பெண்கள் கூட்டம் கெக்கலிச்சிரிப்புடன் அவளை நோட்டமிடுகிறது. மன்னன் ஆனந்த பாண்டியன் மெதுவாக அவளருகில் செல்கிறான். “வாருங்கள் சுவர்ணவல்லி அவர்களே…! தங்கள் வரவு நல்வரவாகுக! தங்கள் பயணம் சுகமானதாக இருந்ததா?… சரி சற்று ஓய்வெடுத்துக் கொள்ளுங்கள். பிறகு பேசலாம்” என்றபடி மன்னன் கைதட்டிக் கூறினான் “யாரங்கே…. சுவர்ணவல்லிக்கு தங்கும் அறை ஏற்பாடு செய்துகொடுங்கள்”.

உப்பரிகையில் நின்றுகொண்டிருந்த பெண்களில் இருவர் பேசிக்கொள்கிறார்கள் ஒருவள் கேட்கிறாள், “ஏன்டி?…. இவளுக்குத்தான் மூன்று முலைகளாமே…” இதற்கு இன்னொருவள் “ஆமாம் அந்த அதிசயக்கூதி இவள்தான். இவளைப் ஓத்துப்பார்க்கத்தான் நம் மன்னன் சுன்னிவீங்கித்தவிக்கிறார்” என்று பதிலளிக்கிறாள்.

காட்சி: 3 இடம்: ஆனந்தபாண்டியனின் அந்தப்புறப் படுக்கையறை எண்: 23.

மன்னன் படுக்கையில் சாய்ந்தபடி இருக்கிறான். சுவர்ணவல்லி வெக்கம் கலந்த முகத்துடன் பால்செம்பை எடுத்துக்கொண்டு நுழைகிறாள். மன்னன் மெல்ல எழுந்து வந்து பால்செம்பை வாங்கி நாற்காலிமேல் வைக்கிறான். பிறகு அவளை இழுத்து தன்பக்கம் நிறுத்தி அவளின் சிவந்த கோவை இதழ்களில் அழுந்த ஒரு முத்தமிடுகிறான். அவள் மன்னனின் வாய்க்குள் வேகமாக நாக்கை நுழைக்கிறாள். கொஞ்சநேரம் மன்னனும் சுவர்ணவல்லியும் சப் சப்பென்று முத்தமிட்ட சத்தம் அந்தப்புறமெல்லாம் கேட்கிறது. பிறகு தன்னை விடுவித்துக்கொண்ட மன்னன் “சுவர்ணா… என்ன இது காமக் கலையில் இந்த காமலோகத்தையே வளைத்துவிடுவாய் போலிருக்கிறது! பிரமாதம்”. என்கிறான். அவள் வெக்கித்தலை குனிகிறாள். அவளின் கால்களில் ஒன்று பெருவிரலால் அரைவட்டம் அடித்துக்கொண்டிருக்கிறது. “அய்யோ வெக்கினாலும் அழகாய் இருக்கிறாயே….” மன்னன் அவளின் அழகில் மயங்கிவிட்டான்.

பிறகு அவளின் மேலாடையை மெதுவாக அகற்றுகிறான். வெண்ணிற உள்ளாடை மூன்று கொங்கைகளைத்தாங்கும்படி தைக்கப் பட்டிருக்கிறது. மூன்றும் சொல்லொண்ணா அளவில் பெருத்துக்காணாப்படுகிறது. மன்னன் ஆர்வத்துடன் தொடர்ந்து உள்ளாடையையும் அகற்ற ஆச்சரியத்துடன் கண்கள் விரித்தான். மூன்று பைகள் இதுவரை அவன் பார்த்திராத ஒரு அமைப்பு. மெல்ல அதன் காம்புகளைத்திருகினான். அவளை அப்படியே தூக்கிக்கொண்டு சென்று படுக்கையில் கிடத்தி மூன்று முலைகளையும் வாய்வைத்து சப்போ சப்பென்று சப்பி எடுத்தான் மன்னன் எச்சிலால் அவளின் கொங்கைகள் மூன்றும் மாடத்து விளக்கொளியில் பவளமாக மின்னியது. அது மேலும் மன்னனுக்கு சூட்டைக் கிளப்பியது. மெதுவாக அவளின் பாவாடையை உருவினான். அவள் அம்மணமானாள். அங்கே மன்னனுக்கு அடுத்த ஆச்சரியம் காத்துக்கிடந்தது. அவளின் புண்டையில் முடிகளை எதிர்பார்த்தவன் ஏமாந்த்தான். மொழுக்கென்று சவரம் செய்யப்பட்ட புண்டை அவனை ஆச்சரியத்துக்குள்ளாக்கியது. “என்ன சுவர்ணா… உன் புண்டையில் முடியே இல்லை” என்று மெல்ல அவளிடம் கேட்டான். அதற்கு சுவர்ணவல்லி “மன்னர் பெருமானே… அங்கே நான் சவரம் செய்துகொண்டுள்ளேன்” என்றாள். “என்னது சவரமா? அங்கேயெல்லாமா… நல்ல யோசனை, ம்….சின்னப்பெண்ணின் புண்டைபோல சிவந்து அழகாயிருக்கிறது உன் சரக்கு…” என்று கூற, அவள் “நான் பதினெட்டு வயதுச் சின்னப் பெண்தானே மன்னா?” என்றபடி சிரித்தாள். “அனேகமாக சவரத்தொழிலாளர்களுக்கு அந்தப்புரத்தில் வேலை இனி அதிகமாயிருக்கிறது, இதனை அடுத்த அவைக்கூட்டத்தில் பேசி ஒரு முடிவெடுக்க வேண்டும்” என்றான் மன்னன். “முடிவெடுக்க வேண்டுமா? இல்லை முடியெடுக்க வேண்டுமா?” என்றபடி சிரிக்கிறாள் சுவர்ணவல்லி. மன்னன் கூடச்சேர்ந்து சிரித்தபடி அவளின் புண்டையைத் தொடர்ந்து நோக்குகிறான். மெல்ல அங்கே வாய் வைக்கிறான்… சுவர்ணவல்லியின் கண்கள் சொக்குகிறாள். மன்னனின் நாக்கு அவளின் புண்டையில் ஆலவட்டம் போடுகிறது அவளின் புண்டை மேட்டையே சிறிது நேரம் நக்கியவன் மெதுவாக பிளவில் இறங்குகிறான். பருப்பு கொஞ்சம் பெரிதாகத் தென்படுகிறது. “ம்…. ஆ….ம்….ம்…..” சீரான அலைவரிசையில் சுவர்ணவல்லி முனகிக்கொண்டிருக்க மன்னன் நாக்கை மெல்ல மெல்லக் கீழிறக்கி அவளின் அந்தரங்க வாசலை அடைகிறான். அதன் இதழ்களும் அவளுக்குப் பெரிதாகக் காணப்பட்டது. மன்னனின் நீளமான் நாக்கு அவள் இதழ்களைப் பிரித்து உள்ளே நுழைகிறது. அவளோ இப்போது கொஞ்சம் அதிகமான சத்தத்துடன், “ம்… ஆ…. ஊ… ஆ….” என்று கத்திக்கொண்டிருக்கிறாள்.

நாக்கு வேலை முடிந்தது…. மன்னன் அவளைக்கிடத்தி ஓக்க முயற்ச்சி எடுக்கையிலேயே தடுத்து “இருங்கள் மன்னா உங்கள் வேலை முடிந்தால் சரியா? என் வேலையை யார் செய்வார்களாம்?” என்றாள். மன்னன் ஆச்சரியமாய் “என்ன வேலை?” என்றான். “நீங்கள் படுங்கள்” என்றபடி மன்னனின் வீங்கியிருந்த சுன்னியை எடுத்து கொஞ்சம் கையால் ஆட்டிவிட்டு தன் அழகான சிவந்த வாய்க்குள் வைத்தாள். மன்னன் “என்ன இது…. இந்தமாதிரியெல்லாம் கூட செய்யமுடியுமா? என் அந்தப்புறப் பெண்கள் இப்படியெல்லாம் செய்ததே இல்லை… ஆ… அருமை…. பி…ரமாதம்…” குரல் கொஞ்சம் குழறியது. சுவர்ணவல்லி மன்னன் சுன்னியை வாயிலிருந்து எடுத்து “ஆமாம் எப்படிப் பழகுவார்களாம்… நேராக படுக்கவைத்ததும் வீங்கிய சுன்னியை அவர்களின் புண்டையில் வைத்தால் சுகத்தில் அவர்கள் உங்களுக்கு இப்படியெல்லாம் சேவை செய்யத்தோணுமா?… நீங்கள்தான் அவர்களிடம் வேலைவாங்க வேண்டும்” என்று சொல்லிவிட்டு வேகமாக மீண்டும் வாய்க்குள் நுழைத்து சூப்ப ஆரம்பித்தாள். மன்னன் முனகினான் “ஆ…. அரு…மை… ம்…. இன்னு…ம்…ஆ…..”. அவளோ அதைப்பற்றியெல்லாம் கவலைப்பட்டவளாகத்தெரியவில்லை… வேகமாக ஊம்பினாள். ஊம்பியே மன்னன் உச்சத்தை அடையும் நேரத்தைக்கணித்து உடனே வாயிலிருந்து எடுத்து வேகமாக ஆட்டினாள். மன்னன் “அய்யோ விந்து வருகிறது….” என்று கூவினான். அவள் ஆட்டி விந்து முழுவதையும் அவளின் மூன்று கொங்கைகளின் மேலும் ஊற்றினாள். வெள்ளமாகக் கொட்டியது. பின் அடங்கியது. மன்னன் மெல்ல எழுந்தான். அவளை நேக்கினான். மூன்று முலைகளும் விந்தால் நனைந்து வெள்ளக்காடாய்க் கிடந்தது. அவள் அப்படியே ஒரு காமப்பார்வை வீசினாள். மன்னன் மீண்டும் தொப்பென விழுந்தான்.

காட்சி: 4 இடம்: ஆனந்த பாண்டியனின் அரசவை

“என்ன….? இன்னும் நீங்கள் ஓக்கவே இல்லையா?…. என்ன மன்னா சொல்கிறீர்…?” அடங்காமுடி தன்னையும் மறந்து சபை அதிரக் கேட்டார். அனைவரும் சலசல என எதையோ பேச ஆரம்பித்தனர். அமைச்சர் அடங்காமுடியின் முகத்தில் ஏமாற்றம் தெரிந்தது. மன்னன் அதை கவனிக்கத்தவறினானில்லை. “அமைதி! அமைதி! அமைச்சரே… அவசரப்படாதீர் கொஞ்சம் அமருங்கள்! அவள் ஒரு முடிவோடுதான் இருக்கிறாள் அவளை ஓக்க ஒருநாள் போதாது. இதை, எல்லாமறிந்த நீங்கள் முதலில் உணரவேண்டும்” மன்னன் அடங்காமுடியை சாந்தப்படுத்தினார்.